Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Η κρίση, αφορμή για την έκρηξη των ανισοτήτων

του Κώστα Καλλίτση

αναδημοσιεύθηκε στους ιστοτόπους: «εξαγόρευσις», και αλλού
 
Οι ανισότητες είναι το μείζον, απτό και πραγματικό πρόβλημα

Αρχές Μαρτίου στις Βρυξέλλες, έγινε ένα σημαντικό επιστημονικό συνέδριο με ευρεία συμμετοχή οικονομολόγων από την Ευρώπη και την Αμερική, παράλληλα με το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Θέμα του, «ανισότητες, συνέπειες για την κοινωνία, την πολιτική και τους λαούς». Για καθεμία από τις τέσσερις θεματικές ενότητές του («εναλλακτικές πολιτικές στη λιτότητα», «ανισότητα και κρίση», «μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης» και «επανεξετάζοντας την οικονομική πολιτική»), είχαν υποβληθεί δεκάδες επιστημονικές εργασίες, από τις οποίες η επιστημονική επιτροπή του συνεδρίου (με συμμετοχές όπως των J.P. Fitoussi, J. Galbraith, J. Stiglitz…) επέλεξε τις δέκα πλέον αξιόλογες ανά θεματική ενότητα για να παρουσιαστούν σε αυτό. Το πρώτο βραβείο στην ενότητα «επανεξετάζοντας την οικονομική πολιτική» κέρδισε η εργασία τριών Ελλήνων οικονομολόγων: του Βασίλη Ράπανου, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, της Γεωργίας Καπλάνογλου, επίκουρης καθηγήτριας, και της Ιωάννας Μπαρδάκα, οικονομολόγου στην Τράπεζα της Ελλάδος. Ποιο ήταν το αντικείμενο της εργασίας; Οι τρεις οικονομολόγοι είχαν θέσει ένα κρίσιμο ερώτημα: Αν «μετράει» η κοινωνική δικαιοσύνη στην προσπάθεια μείωσης ελλειμμάτων και χρέους, αν η δίκαιη κατανομή των βαρών επηρεάζει ή όχι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής δημοσιονομικής προσαρμογής.
http://www.tanea.gr/news/economy/article/5018531/anaptyksh-me-dikaih-litothta/
Πηγή:  "Τα Νέα", άρθρο της Ειρήνης Χρυσολωρά

Η στήλη έχει παρουσιάσει βασικά πορίσματα των εργασιών τους. Προκειμένου να απαντήσουν στο ερώτημα, εργάστηκαν διεξοδικά και σε βάθος χρόνου, ειδικότερα ανέλυσαν τα δεδομένα 29 χωρών του ΟΟΣΑ επί μία 40ετία, από το 1971 έως το 2009. Και μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη, κατέληξαν σε μια πολιτικά εξαιρετικά σημαντική απάντηση: Η δικαιοσύνη, δηλαδή η στήριξη των πιο αδύναμων τμημάτων της κοινωνίας σε συνθήκες δημοσιονομικής προσαρμογής, πέρα από τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα επιτυχίας αυτής καθαυτής της προσαρμογής, δηλαδή για μια διατηρήσιμη μείωση του δημοσίου ελλείμματος και χρέους. Αυτήν την εργασία επικρότησε το διεθνές συνέδριο. Θα συνέβαινε αυτό πριν από λίγα χρόνια; 
Προσωπικά, αμφιβάλλω πολύ, πάρα πολύ. Το πόρισμα της μελέτης Ράπανου-Καπλάνογλου-Μπαρδάκα ( όλη η μελέτη σε pdf - Αγγλικά, βλ. και εδώ) είναι ακριβώς αντίστροφο από όσα πρεσβεύει η θεωρία της λεγόμενης «αναπτυξιακής λιτότητας», που κυριαρχεί, ακόμη, στην Ευρωζώνη. Πρόκειται για μια θεωρία που τα πρώτα στοιχεία της εμφανίστηκαν το 1988, με εμπνευστή τον Alberto Alesina του Πανεπιστημίου Μποκόνι του Μιλάνου (και νυν του Χάρβαρντ). Σύμφωνα με αυτήν, η ύφεση είναι ευκαιρία για να περικοπεί το κοινωνικό κράτος, να μηδενιστούν τα δημόσια ελλείμματα και να υπάρξει οικονομική μεγέθυνση. Ο Alesina το 1998 παρουσίασε τη θεωρία του ως το απόλυτο φάρμακο κατά της κρίσης. Τον Απρίλιο 2010 προσκλήθηκε να την παρουσιάσει στο ECOFIN (Μαδρίτη). Το ECOFIN βρήκε τις ιδέες του χρήσιμες για μια επιστημονικοφανή υποστήριξη της κυρίαρχης πολιτικής. Γι’ αυτό τις περιέλαβε στο τελικό ανακοινωθέν και τις αναγόρευσε σε επίσημη πολιτική της Ευρωζώνης. Η διεύρυνση της ανισότητας οδηγεί σε ανάπτυξη – ισχυρίζεται ο Alesina. Οχι, η διεύρυνση της ανισότητας οδηγεί σε αποτυχία – αποδεικνύουν οι τρεις Ελληνες οικονομολόγοι. Και αποσπούν το πρώτο βραβείο του διεθνούς συνεδρίου οικονομολόγων. 
Η ανισότητα αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως το μείζον πρόβλημα σε όλον τον κόσμο. 
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και ο chief economist του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, O. Blanchard, μαζί με τον επικεφαλής του τμήματος οικονομικών υποθέσεων, C. Cottarelli, στην 6η από τις «10 εντολές» περί δημοσιονομικής προσαρμογής, γράφουν ότι τα μέτρα προσαρμογής πρέπει να είναι «δίκαια». Ούτε είναι τυχαίο ότι το World Economic Forum, φέτος, στο Νταβός, είχε κεντρικό θέμα την ανισότητα. Γιατί η κρίση αποδεικνύεται αφορμή για τη διεύρυνση των ανισοτήτων σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία της Oxfam International, ότι 85 άνθρωποι συγκεντρώνουν τόσο πλούτο όσο είναι το εισόδημα όλων των αναπτυσσόμενων χωρών μαζί, ότι σε 50 φορολογικούς παραδείσους κρύβεται πλούτος 18,5 τρισ. δολάρια, με αποτέλεσμα να χάνονται 100 δισ. δολ. φορολογικά έσοδα ετησίως και άλλα. Η ανισότητα είναι το μείζον πρόβλημα και στη χώρα μας. 
Οταν έσπασε η ελληνική «φούσκα» κι έπαψαν οι αγορές να μας δανείζουν, οι περισσότεροι συμφωνήσαμε ότι, προκειμένου να μην τσακιστεί η χώρα, έπρεπε να πατηθεί φρένο, να μπει προσωρινά όπισθεν στα εισοδήματα με τρόπο δίκαιο και να «τρέξουν» οι μεταρρυθμίσεις. Το δίλημμα ήταν αν θα γίνει η προσαρμογή με δικαιοσύνη ή με βαρβαρότητα. Χάρη στο άρρωστο πολιτικό σύστημα το σασμάν μπλόκαρε στην όπισθεν, οι ανισότητες διευρύνονται, τα βάρη ρίχνονται μονομερώς στη μισθωτή εργασία και στους πλέον αδύναμους. 
Η προσαρμογή γίνεται με βαρβαρότητα. 
Το μοντέλο παρασιτικού καπιταλισμού επιβιώνει και κερδίζει θέσεις. Με αυτήν την έννοια, όσο κι αν πέσουν τα spreads, δεν πλησιάζουμε στο τέλος της προσπάθειας. (Ξανα)βρισκόμαστε στην αρχή της.

Ο Κώστας Καλλίτσης είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή». 

Άρθρα του Κώστα Καλλίτση στην «Καθημερινή» 

Επιλογή αρθρογραφίας του, από τον ιστότοπο «Μεταρρύθμιση»
Στον ιστότοπο Μετά την Κρίση: 
 
Does fairness matter for the success of  fiscal consolidationΗ μελέτη των Ράπανου-Καπλάνογλου-Μπαρδάκα (Οικονομικό Τμήμα Πανεπιστημίου Αθηνών, pdf - Αγγλικά)


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 2013 - 2022

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται
Χρίστος Αλεξόπουλος: Κλιματική κρίση και κοινωνική συνοχή

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:<br>Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι
Πως η αγάπη επουλώνει τη φθορά του κόσμου

Danilo Kiš:

Danilo Kiš:
Συμβουλές σε νεαρούς συγγραφείς, και όχι μόνον

Predrag Matvejević:

Predrag Matvejević:
Ο Ρωσο-Κροάτης ανιχνευτής και λάτρης του Μεσογειακού κόσμου

Azra Nuhefendić

Azra Nuhefendić
Η δημοσιογράφος με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις, γράφει για την οριακή, γειτονική Ευρώπη

Μάης του '36, Τάσος Τούσης

Μάης του '36, Τάσος Τούσης
Ο σκληρός Μεσοπόλεμος: η εποχή δοσμένη μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου - συμβόλου

Ετικέτες

«Γενιά του '30» «Μακεδονικό» 1968 1989 αειφορία Ανδρέας Παπανδρέου αντιπροσωπευτική δημοκρατία Αριστοτέλης Αρχιτεκτονική Αυστρομαρξισμός Βαλκανική Βαρουφάκης βιοποικιλότητα Βρετανία Γαλλία Γερμανία Γκράμσι Διακινδύνευση Έθνος και ΕΕ Εκπαίδευση Ελεφάντης Ενέργεια Επισφάλεια ηγεμονία ΗΠΑ Ήπειρος Θ. Αγγελόπουλος Θεοδωράκης Θεσσαλονίκη Θεωρία Συστημάτων Ιβάν Κράστεφ ιστορία Ιταλία Καντ Καρλ Σμιτ Καταναλωτισμός Κεντρική Ευρώπη Κέϋνς Κίνα Κλιματική αλλαγή Κοινοτισμός κοινωνική ανισότητα Κορνήλιος Καστοριάδης Κοσμάς Ψυχοπαίδης Κράτος Πρόνοιας Κώστας Καραμανλής Λιάκος Α. Λογοτεχνία Μάνεσης Μάξ Βέμπερ Μάρξ Μαρωνίτης Μέλισσες Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης Μέσα Ενημέρωσης Μεσόγειος Μεταπολίτευση Μιχ. Παπαγιαννάκης Μουσική Μπερλινγκουέρ Νεοφιλελευθερισμός Νίκος Πουλαντζάς Νίτσε Ο τόπος Οικολογία Ουκρανία Π. Κονδύλης Παγκοσμιοποίηση Παιδεία Πράσινοι Ρήγας Ρίτσος Ρωσία Σεφέρης Σημίτης Σολωμός Σοσιαλδημοκρατία Σχολή Φραγκφούρτης Ταρκόφσκι Τουρκία Τραμπ Τροβαδούροι Τσακαλώτος Τσίπρας Φιλελευθερισμός Φιλοσοφία Χαλκιδική Χέγκελ Χριστιανισμός Acemoglu/Robinson Adorno Albrecht von Lucke André Gorz Axel Honneth Azra Nuhefendić Balibar Brexit Carl Schmitt Chomsky Christopher Lasch Claus Offe Colin Crouch Elmar Altvater Ernst Bloch Ernst-W. Böckenförde Franklin Roosevelt Habermas Hannah Arendt Heidegger Jan-Werner Müller Jeremy Corbyn Laclau Le Corbusier Louis Althusser Marc Mazower Matvejević Michel Foucault Miroslav Krleža Mudde Otto Bauer PRAXIS International Ruskin Sandel Michael Strauss Leo Streeck T. S. Eliot Timothy Snyder Tolkien Ulrich Beck Wallerstein Walter Benjamin Wolfgang Münchau Zygmunt Bauman

Song for the Unification (Zbigniew Preisner -
Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube

Song for the Unification (Zbigniew Preisner - <br>Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον...
Ἡ ἀγάπη ...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει...
Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη (προς Κορινθ. Α΄ 13)

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»
«Είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξος»

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
«Χριστούγεννα με τον Κοκκινολαίμη – Το Αηδόνι του Χειμώνα»

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι